Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού

Το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού είναι ένα σπειροειδούς σχήματος βακτήριο που μπορεί να προκαλέσει χρόνια λοίμωξη η οποία συνήθως αποκτάται στη παιδική ηλικία μέσω της στοματικής οδού. Είναι μια πολύ κοινή λοίμωξη σε όλα τα μέρη του κόσμου. Ανακαλύφθηκε το 1984 και αναγνωρίστηκε ως η κύρια αιτία του πεπτικού έλκους και ως ο κύριος παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη καρκίνου του στομάχου. Τα άτομα με ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού μπορεί να έχουν ποικίλα συμπτώματα, όπως κοιλιακό άλγος, δυσπεψία, κακή αναπνοή, ναυτία ή μειωμένη όρεξη, αλλά τα περισσότερα άτομα (> 70%) δεν παρουσιάζουν συμπτώματα.

• Όλοι οι ασθενείς με ενεργό πεπτικό έλκος, ιστορικό πεπτικού έλκους, λέμφωμα χαμηλού βαθμού που σχετίζεται με το γαστρικό βλεννογόνο (MALT) ή ιστορικό ενδοσκοπικής αφαίρεσης πρώιμου γαστρικού καρκίνου
• Ασθενείς με χρόνια δυσπεπτικά ενοχλήματα
• Οι ασθενείς σε μακροχρόνια χαμηλή δόση ασπιρίνης
• Ασθενείς σε χρόνια αγωγή με μη στερεοειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα
• Ασθενείς με ανεξήγητη σιδηροπενική αναιμία
• Ενήλικες με ιδιοπαθή θρομβοκυτταροπενική πορφύρα
• Δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να υποστηρίζουν τη συνήθη δοκιμή και θεραπεία του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού σε ασυμπτωματικά άτομα με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του στομάχου

Γαστροσκόπηση.

Κατά τη διάρκεια της γαστροσκόπησης ο γαστρεντερολόγος παίρνει βιοψίες του γαστρικού βλεννογόνου για να διαγνώσει αν έχετε τη λοίμωξη (με άμεσο αποτέλεσμα ή με τη κλασική διαδικασία της βιοψίας όπου κρίνεται απαραίτητο). Επίσης με τη γαστροσκόπηση ελέγχουμε τυχόν βλάβες που μπορεί να έχει προκαλέσει το Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού.

Τεστ αναπνοής.

Είναι μια μη επεμβατική μέθοδος για τη διάγνωση ελικοβακτηριδίου του πυλωρού που μπορεί να γίνει στο γραφείο του γιατρού σας. Είναι ένα ασφαλές και αξιόπιστο τεστ. Αν παίρνετε φάρμακο για την καταστολή του γαστρικού οξέος ή αντιβιοτικά πρέπει να τα έχετε σταματήσει για τουλάχιστον 2 και 4 εβδομάδες αντιστοίχως πριν από το τεστ. Την ημέρα της δοκιμής θα χρειαστεί να έχετε άδειο στομάχι για λίγες ώρες. Κατά τη διάρκεια της δοκιμής αναπνοής, φυσάτε σε μικρά πλαστικά σωληνάκια και καταπίνετε μια μικρή ποσότητα σκόνης με το απαραίτητο συστατικό του τεστ διαλυμένο σε λίγο νεράκι. Στη συνέχεια το δείγμα αποστέλλεται στο εργαστήριο για ανάλυση. Δεν υπάρχουν παρενέργειες με το τεστ και δεν έχουν αναφερθεί αλλεργίες. Το αποτέλεσμα της εξέτασης παίρνει λίγες μέρες για να παραδοθεί πίσω στον γαστρεντερολόγο σας.

Τεστ αντιγόνου Ελικοβακτηριδίου του πυλωρού στα κόπρανα.

Είναι μια αξιόπιστη μέθοδος ανίχνευσης του Ελικοβακτηριδίου, εφόσον γίνει με τις προδιαγραφές που ορίζει ο κατασκευαστής. Ο γαστρεντερολόγος που θα λάβει το ιστορικό σας θα πρέπει να γνωρίζει τι φάρμακα έχετε λάβει τις προηγούμενες 4 εβδομάδες, διότι ενδεχομένως το αποτέλεσμα του τεστ να επηρεαστεί από τη λήψη φαρμάκων όπως οι πραζόλες και τα αντιβιοτικά.

Ορολογικός έλεγχος για την ύπαρξη αντισωμάτων έναντι του Ελικοβακτηριδίου του πυλωρού (IgM, IgG, IgA στο αίμα).

Τα IgM ανιχνεύονται στην αρχή της λοίμωξης και παραμένουν για λίγες εβδομάδες μετά από αυτή. Τα IgG ανιχνεύονται λίγο μετά από την ανίχνευση των IgM και παραμένουν για πολλά χρόνια. Είναι δυνατόν να παραμείνουν ακόμη και 6 μήνες μετά από την θεραπεία. Τα IgA σχηματίζονται λίγες εβδομάδες μετά από τη μόλυνση και παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για σίγουρο έλεγχο των αντισωμάτων καλό είναι να μετριούνται και τα τρία αντισώματα μαζί (IgA, IgG και IgM) γιατί υπάρχει περίπτωση τα IgG να είναι οριακά οπότε η μέτρηση των IgA θα βοηθήσει πολύ στην διάγνωση. Να σημειωθεί ότι δεν είναι κριτήριο ανίχνευσης για κάποιον που έχει λάβει ήδη κάποια θεραπεία, αλλά για πρώτη διάγνωση.

Η λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού συνήθως αντιμετωπίζεται με συνδυασμό 2 ή 3 αντιβιοτικών και ενός φαρμάκου καταστολής του γαστρικού οξέος για 10-14 ημέρες. Η θεραπεία μπορεί να συνδυαστεί με συνταγογράφηση κάποιου προβιοτικού για την πρόληψη της διάρροιας που σχετίζεται με αντιβιοτικά και την καλύτερη ανοχή της θεραπείας. Μπορεί να υπάρχουν παρενέργειες της θεραπείας, όπως ναυτία, φουσκώματα, έμετος ή διάρροια, για αυτό πρέπει να υπάρχει στενή επικοινωνία με τον γαστρεντερολόγο σας κατά τη διάρκεια της θεραπείας.